Zasiłek dla bezrobotnych, zasiłek chorobowy

Osoby legalnie pracujące w Niemczech nabywają prawo do świadczeń socjalnych. Należą do nich m.in. zasiłek chorobowy (przyznawany w razie niezdolności do pracy) oraz zasiłek dla bezrobotnych (wspierający finansowo osoby, które utraciły źródło zarobków).

Zasiłek chorobowy – dla kogo?

Zasiłek chorobowy przysługuje wszystkim osobom pracującym w Niemczech, które spełnią kilka warunków. Przede wszystkim muszą być ubezpieczone i odprowadzać składkę na ubezpieczenie chorobowe (ok. 13% liczone od dochodów). Jej koszt w połowie pokrywa pracodawca, a w połowie pracownik. Mogą go również otrzymać osoby pracujące na własny rachunek (samozatrudniające się) oraz bezrobotni, mający prawo do zasiłku I i II typu (Arbeitlosengeld).

Zasiłek chorobowy przyznawany jest w sytuacjach, gdy stan zdrowia uniemożliwia wykonywanie pracy, m.in. w czasie leczenia szpitalnego lub choroby. Rodzice mają również prawo do zasiłku jeżeli zachoruje ich dziecko i muszą zrezygnować z pracy, by móc się nim opiekować. Wysokość zasiłku zależy od wynagrodzenia (zazwyczaj jest 70% - 90% ostatniej wypłaty) i przyznawany jest on raz na trzy lata, na okres maksymalnie 78 dni.

Procedura przyznawania zasiłku chorobowego

Osoba która zachoruje powinna przede wszystkim zgłosić się do lekarza, który oceni, czy jej stan zdrowia nie pozwala na kontynuowanie pracy. Wydaje on odpowiednie zaświadczenie, które pracownik powinien doręczyć do swojej firmy, w terminie do 3 dni. Kolejnym krokiem jest przedłożenie otrzymanego od pracodawcy zaświadczenia o zarobkach w odpowiednim oddziale kasy chorych (w Niemczech jest ich kilkadziesiąt). Na podstawie tego dokumentu kasa wylicza wysokość należnego zasiłku, który jest wypłacany choremu – początkowo robi to pracodawca, a później ten obowiązek przejmuje ubezpieczalnia. Pracownik musi jednak potwierdzać u lekarza co pewien czas (zazwyczaj co miesiąc kalendarzowy) swoją niezdolność do pracy.

Zasiłek dla bezrobotnych

W Niemczech funkcjonują dwa rodzaje zasiłków dla bezrobotnych – typu I i II. W sytuacjach utraty pracy można starać się o zasiłek dla bezrobotnych typu I. Zgodnie z prawem może go otrzymać osoba, która ma poniżej 65 lat, obecnie nie pracuje i zarejestrowała się w swoim urzędzie pracy jako osoba bezrobotna. By nabyć prawo do zasiłku trzeba przepracować przynajmniej 12 miesięcy w przeciągu ostatnich dwóch lat przed utratą pracy i odprowadzać w tym czasie składki ubezpieczeniowe.

Wysokość otrzymywanego zasiłku zależy od wysokości ostatniego wynagrodzenia, klasy podatkowej oraz wieku bezrobotnego i ilości dzieci będących na jego utrzymaniu. Waha się ona w okolicach 60% otrzymywanego wcześniej wynagrodzenia za pracę.

Drugi rodzaj zasiłku dla bezrobotnych (Arbeitlosengeld II) to pomoc socjalna dla osób, które z powodu utraty pracy nie mają wystarczających środków na życie. Osoby muszą być w wieku 15 - 65 lat, poszukiwać pracy i poświadczyć brak wystarczających środków na utrzymanie siebie lub rodziny.

Jak otrzymać zasiłek dla bezrobotnych?

Wszystkie formalności załatwia się w odpowiednim urzędzie pracy (Agentur für Arbeit). Wraz z zaświadczeniem o zakończeniu pracy (wypowiedzeniem umowy) należy przedstawić dokumenty informujące o pobieranych w trakcie pracy świadczeniach oraz kartę podatkową. Niezbędne będzie również otrzymane wraz z wypowiedzeniem świadectwo pracy oraz dokument tożsamości.